Net toen ik rondslingerende ideeën had opgeslagen – een artikel dat gaat over het hebben van een crisis – hoor ik beneden iets breken. Ik wacht even met naar beneden gaan en bewaar mijn rust, want ik heb geleerd dat als ik in zo’n moment ongecontroleerd naar beneden schiet, ik niet veel bereik.
Als ik in al mijn rust beneden arriveer, heel beheerst, blijkt toch dat ik niet goed voorbereid ben op wat me opwacht.
Ik heb het idee in een echte-wereld cluedo terechtgekomen, waar de gastheer is de woonkamer is vermoord met een theekopje. Het lijk is nergens te bekennen.
De experimentjes die in de grote doos verzameld zitten, hebben een grote reikwijdte van diversiteit en hulpmiddelen die ingezet kunnen worden. Onze dochter en de buurjongen hebben met veel plezier de rode kleurstof ontdekt. Alleen ergens is er iets misgegaan. De bekleding van de stoel en de vloer zien er uit of iemand er net neergeslagen is. En het bloed uit zijn hoofd is gegutst.
Na afloop blijkt dat de wasmachine alle bloedsuggesties goed weet te verwijderen.